Βαςίκα
51
Steven Giles
Ο Steven Giles είναι σύμβουλος
επενδύσεων ενώ επενδύει για ίδιο
λογαριασμό ακολουθώντας τις
τάσεις της αγοράς, με έδρα του το
Ηνωμένο Βασίλειο. Διαχειρίζεται την
ιστοσελίδα
,
η οποία επικεντρώνεται κυρίως στην
παρακολούθηση τάσεων επιμέρους
μετοχών. Η διεύθυνση επικοινωνίας
του είναι.
συγκεκριμένη μετοχή. Πόσα θα πρέπει να επενδυθούν σε
αυτή και μόνο τη συναλλαγή; £100,000; £50,000; £1000; Η
κοινώς αποδεκτή εμπειρική γνώση αναφέρει ότι δεν πρέπει
να ρισκάρεται πάνω από το 2 τοις εκατό του κεφαλαίου σε
μεμονωμένη θέση, με πολλούς να θεωρούν ακόμη κι αυτό το
ποσοστό ιδιαίτερα επιθετικό. Όσον αφορά το συνολικό ρίσκο
σε ένα χαρτοφυλάκιο (τον αριθμό των θέσεων που μπορεί να
ανοιχτούν πολλαπλασιασμένο επί το ρίσκο ανά συναλλαγή), ο
φημισμένος επενδυτής παρακολούθησης τάσεων Ed Seykota,
αναφέρεται σε αυτό ως την «θερμότητα» του χαρτοφυλακίου.
Όσο υψηλότερη αυτή η θερμότητα, τόσο πιο αβέβαια και
ευμετάβλητα θα είναι τα αποτελέσματα. Για παράδειγμα, αν
μπορούσατε να ανοίξετε ένα μέγιστο αριθμό δέκα θέσεων
ρισκάροντας το δύο τοις εκατό ανά συναλλαγή, το συνολικό
ρίσκο επί του χαρτοφυλακίου σας θα ήταν 20 τοις εκατό.
Καθώς εξελίσσεται η συναλλαγή, και τα μεταβαλλόμενα
σημεία stop loss μπορεί να ανέλθουν ακολουθώντας την πορεία
των τιμών, το ανοικτό ρίσκο ανά συναλλαγή μειώνεται. Καλώς
εχόντων των πραγμάτων, τα stops θα καταλήξουν να είναι
υψηλότερα από τις τιμές εισόδου, το οποίο σημαίνει ότι δυνητικά
δεν υπάρχει ρίσκο επί του κεφαλαίου. Θυμηθείτε να λάβετε
υπόψη και το ενδεχόμενο της απότομης πτώσης μιας τιμής και
δημιουργίας κενών μεταξύ των καθορισμένων stops, με συνέπεια
τη δημιουργία απωλειών μεγαλύτερων από το αρχικό κεφάλαιο
επένδυσης. Αυτός ο παράγοντας πρέπει να συνεκτιμάται κατά
τον καθορισμό τόσο του ρίσκου ανά συναλλαγή όσο και του
συνολικού ρίσκου επί του χαρτοφυλακίου.
Παίχνίδία μΥαλοΥ
Εδώ είναι που ο επενδυτής πρέπει να έχει τη σωστή νοοτροπία
για να ανταπεξέλθει σε περιόδους απωλειών ή ύφεσης, και
να παραμείνει πιστός στο σύστημα, είτε επιδεικνύοντας την
απαραίτητη πειθαρχία για να ακολουθήσει τους κανόνες
του συστήματος ενώ διανύει περιόδους απωλειών, είτε
επιδεικνύοντας την τάση να προσπαθήσει να κάνει μια δεύτερη
εκτίμηση και να παρακάμψει τους κανόνες του συστήματος σε
επιμέρους συναλλαγές.
Ας υποθέσουμε ότι ένας επενδυτής έχει δοκιμάσει
ένα σύστημα που παράγει σπουδαία αποτελέσματα, αλλά
ιστορικά η μεγαλύτερη αρνητική επίδοση ήταν της τάξης του
30 τοις εκατό, πριν από αρκετά χρόνια. Μπορείτε να δείτε τη
μετέπειτα επίδοση, όπου το σύστημα ανήλθε σε υψηλότερες
αποδόσεις. Έως εδώ, όλα καλώς. Όμως τι θα συμβεί όταν,
έχοντας εφαρμόσει το σύστημα, λαμβάνει χώρα μια σημαντική
ύφεση (συνεχώς αυξανόμενη, από 20% στο 30% κοκ) εντός
των επόμενων έξι μηνών; Σύμφωνα με τα ιστορικά αρχεία,
αυτό είναι απολύτως εφικτό. Είναι όμως ο επενδυτής έτοιμος
να δεχθεί αυτή την ύφεση, ή θα παραιτηθεί τόσο από τις θέσεις
του όσο και από το σύστημα;
Τι θα συμβεί εάν η ύφεση είναι πάνω από 30 τοις εκατό,
υπερβαίνοντας την προηγούμενη μέγιστη; Με άλλα λόγια, είναι
η νοοτροπία του επενδυτή συμβατή με αυτό το σύστημα; Μόνο
ένας μπορεί να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα.
Είναι επίσης σημαντικό για έναν επενδυτή να έχει απόλυτη
πειθαρχία ως προς την τήρηση των διαφόρων κανόνων του
συστήματος.
ορισμένα παραδείγματα υπέρβασης των κανόνων:
• Σήματα εισόδου ή εξόδου σε δεύτερη ανάγνωση.
• Πρώιμη απολαβή κερδών (προτού δημιουργηθεί ένα σήμα
εξόδου του συστήματος).
• Διαπραγμάτευση πάρα πολλών θέσεων ταυτόχρονα.
• Διαπραγμάτευση μιας ιδιαίτερης μεγάλης θέσης σε σχέση
με τη μετοχή σας, σε μια προσπάθεια αποκατάστασης
ζημιών.
Η παρακολούθηση τάσεων είναι πολύ δύσκολη από
ψυχολογικής πλευράς, καθώς ενδέχεται το 80 τοις εκατό των
σημάτων μέσα σε ένα χρόνο να προκαλέσουν κέρδη και ζημιές
ίσου μεγέθους – μικρές ζημιές που καλύπτονται από μικρά
κέρδη. Είναι το υπόλοιπο 20 τοις εκατό των συναλλαγών
που προσφέρει καθαρό κέρδος. Το πρόβλημα είναι ότι ένας
επενδυτής ποτέ δε γνωρίζει ποιές θέσεις θα δημιουργήσουν
αυτό το κέρδος. Πρέπει κανείς να επιδεικνύει πειθαρχία, να
ανταποκρίνεται στα σήματα δίχως να κάνει ερωτήσεις, και να
αφήνει τις ίδιες τις συναλλαγές να ευοδώσουν.
Για να ισχυριστεί κανείς ότι γνωρίζει πολύ καλά το
σύστημα, θα πρέπει να το έχει εφαρμόσει τόσο σε ανοδικές
όσο και σε καθοδικές τάσεις αγορών, καθώς και σε περιόδους
υψηλής και χαμηλής αστάθειας. Για να χαρακτηριστεί ένα
σύστημα συναλλαγών «στιβαρό», το ιδανικό είναι να μπορεί να
δημιουργεί κέρδη σε όλες τις προαναφερθείσες καταστάσεις.
Εναλλακτικά, θα πρέπει ο επενδυτής να ενσωματώσει στο
σύστημα κανόνες σχετικά με το πότε πρέπει να αποσυρθεί έως
ότου οι συνθήκες γίνουν ευνοϊκότερες.
«