ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ
32
03.2013
να έχουμε κάποια εργαλεία τα οποία θα μας βοηθούν στη λήψη
σωστών αποφάσεων. Αν η αγορά είναι ένα παιχνίδι μηδενικού
αθροίσματος, τότε ο επενδυτής θα πρέπει να βρει τον τρόπο
με τον οποίο θα έχει τις περισσότερες πιθανότητες με το
μέρος του. Για να το πετύχει αυτό χρειάζεται δυο πράγματα:
εκπαίδευση και εμπειρία.
Καθορισμός κανόνων διαχείρισης κεφαλαίων
(money management)
Βασικός κανόνας για επενδύσεις είναι ότι επενδύουμε μόνο
κεφάλαια τα οποία δεν αναμένεται να μας χρειαστούν άμεσα
και ότι δεν είναι άμεσης σπουδαιότητας για την επιβίωσή μας.
Το γεγονός ότι πρόκειται για κεφάλαια που δεν είναι άμεσης
ανάγκης, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να επιτρέψουμε μια
μελλοντική απώλειά τους.
Ξεκινώντας,οκάθεεπενδυτήςθαπρέπειναέχειαποφασίσει
τι ρίσκο αντέχει να υποστεί για κάθε επενδυτική τοποθέτηση
που κάνει. Με απλά λόγια, με δεδομένο το ύψος των κεφαλαίων
του, τι ποσό αντέχει να ρισκάρει κάθε φορά που πραγματοποιεί
μια συναλλαγή. Το ποσοστό που θα αποφασίσει, εκτός από το
να είναι επενδυτικά λογικό, θα πρέπει να μπορεί να το δεχθεί
και ψυχολογικά. Ο καθορισμός του μέγιστου ποσού απώλειας
αφορά το σύνολο του χαρτοφυλακίου και όχι το ποσοστό ανά
αναλαμβανόμενη θέση. Όταν οι μέγιστες ημερήσιες απώλειες
προσεγγιστούν, ο επενδυτής σταματά την προσπάθειά του.
Η απόφαση για το μέγιστο ποσοστό ημερήσιων
απωλειών είναι καθοριστικής σημασίας για την επιβίωση
ενός χαρτοφυλακίου. Πρωτίστως γιατί, αν οι απώλειες είναι
μεγάλες σε σχέση με το χαρτοφυλάκιο, το ψυχολογικό βάρος
θα οδηγεί σε συνεχώς λανθασμένες αποφάσεις. Εδώ θα
πρέπει να βάλουμε και την επενδυτική στρατηγική, που είναι το
επόμενο βήμα που θα μελετήσουμε. Ακόμα και αν το ποσοστό
απωλειών είναι λογικό και αποδεκτό, αν η ακολουθούμενη
στρατηγική δεν έχει ένα ικανοποιητικό ποσοστό κερδοφόρων
κινήσεων (winning ratio) ή αν δεν υπάρχει σωστή κατανομή
των κερδών έναντι των απωλειών (risk/reward ratio), μοιραία
το χαρτοφυλάκιο θα οδηγηθεί σε απώλειες.
Κλείνοντας με τη διαχείριση κεφαλαίων, δεν υπάρχει
κάποιο κοινώς αποδεκτό ποσοστό, το οποίο να θεωρείται ως
βέλτιστο. Όπως προαναφέραμε, η επιλογή είναι μια συνάρτηση
του ρίσκου που είμαστε διατεθειμένοι να αναλάβουμε και της
αποτελεσματικότητας των επιλογών μας. Ενδεικτικά, για τους
αρχάριους, ένα λογικό ποσοστό θεωρείται το 2% επί του
συνολικού κεφαλαίου.
Δημιουργία επενδυτικής στρατηγικής
Αν και τα προηγούμενα στάδια είναι άκρως απαραίτητα, δεν
μπορούν να αποφέρουν κέρδος. Απλά αποτελούν τη βάση,
πάνωστην οποία θα πρέπει να στηθεί μια επενδυτική στρατηγική
προκειμένου να αποφέρει αύξηση των αρχικών κεφαλαίων.
Για να ξεκινήσει η υλοποίηση μιας στρατηγικής, ο
επενδυτής θα πρέπει να έχει κατασταλάξει στην κατηγορία
την οποία ανήκει. Είναι μακροπρόθεσμος επενδυτής; Είναι
βραχυπρόθεσμος επενδυτής; Είναι επενδυτής που επιδιώκει
να κερδίσει το ελάχιστο δυνατό κέρδος στο συντομότερο χρόνο
(scalping); Κάθε κατηγορία έχει διαφορετικούς κανόνες.
Η επενδυτική στρατηγική είναι αποτέλεσμα μιας λογικής
διαδικασίας, από την οποία παράγονται κάποια σήματα εισόδου
και κάποια σήματα εξόδου. Η λέξη «λογική» είναι θεμελιώδους
σημασίας. Ανεξάρτητα του τελικού αποτελέσματος, δε μπορώ
να αξιολογήσω οτιδήποτε, το οποίο δεν έχει λογικούς κανόνες.
Συχνά, η επενδυτική στρατηγική αναφέρεται και ως «σύστημα».
Οι τρόποι κατασκευής ενός συστήματος είναι πάρα πολλοί.
Υπάρχουν απλά συστήματα που χρησιμοποιούν έναν-δυο
τεχνικούς δείκτες, υπάρχουν συστήματα που χρησιμοποιούν
πολλούς τεχνικούς δείκτες που συνδυάζονται με αρκετούς
τρόπους προκειμένου να αυξάνουν την πιθανότητα να υπάρξει
ένα σωστό σήμα, υπάρχουν εξειδικευμένα συστήματα που
χρησιμοποιούν περίπλοκες μαθηματικές (ή άλλες) εξισώσεις,
υπάρχουν και συστήματα τεχνικής νοημοσύνης τα οποία
εκτιμάται ότι είναι το μέλλον στις επενδυτικές συναλλαγές.
Φυσικά, η όποια επενδυτική στρατηγική θα πρέπει να είναι
σε θέση να ανταποκριθεί και στους στόχους που έχουμε θέσει.
Και μια στρατηγική ανταποκρίνεται σε αυτούς τους στόχους,
όταν τα κέρδη που παράγει είναι μεγαλύτερα από τις απώλειες.
Έλεγχος των αποτελεσμάτων της στρατηγικής που
εφαρμόζεται
Όταν η κατασκευή του «συστήματος» ολοκληρωθεί, ο
επενδυτής οφείλει να αφιερώσει ένα χρονικό διάστημα στη
διάρκεια του οποίου θα δοκιμάσει το σύστημα. Όσο λογικό και
αν είναι ένα σύστημα στην κατασκευή του, οι συνθήκες της
αγοράς είναι αυτές που θα δείξουν την αξιοπιστία του. Κατά τη
διάρκεια του χρόνου δοκιμασίας ο επενδυτής οφείλει να κρατά
στατιστικά στοιχεία, τα οποία θα βοηθήσουν στην αξιολόγησή
του, στην ανακάλυψη των λαθών και στη βελτίωσή του.
Όταν όλα τα παραπάνω βήματα έχουν ολοκληρωθεί και
όταν το τελικό αποτέλεσμα εκπληρώνει τις προσδοκίες μας,
τότε είμαστε έτοιμοι να τοποθετήσουμε τα χρήματά μας και να
αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της πραγματικής αγοράς.
«
Χρήστος Αλωνιστιώτης
Χρήστος Αλωνιστιώτης, Τεχνικός
Αναλυτής Αγορών της FXCM και του
DailyFX.gr
