Page 21 - TRADERS´GR 01
Basic HTML Version
Γνώμη των ειδικών
19
είναι η αποπληρωμή του χρέους, αλλά η εξυπηρέτηση του
χρέους της σε ετήσια βάση. Τέτοιο θέμα δεν τίθεται γιατί καμία
χώρα στον κόσμο δεν αποπληρώνει τα δάνειά της. Απλώς τα
ανακυκλώνει με ίδιους ή με διαφορετικούς όρους, ανάλογα
με την πιστοληπτική της ικανότητα. Το θέμα για την Ελλάδα
είναι να εξυπηρετεί το χρέος της, να πληρώνει τα ετήσια
τοκοχρεολύσιά της και το επιτόκιο να είναι τέτοιο ώστε να
είναι βιώσιμος ο προϋπολογισμός της και να μη χρειάζονται
νέες θυσίες. Χρηστή διοίκηση, καταπολέμηση της σπατάλης,
της διαφθοράς, της παραοικονομίας, της γραφειοκρατίας,
αλλά και ανάπτυξη, βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, νέες
επενδύσεις και περαιτέρω μείωση του δημόσιου τομέα είναι
μέτρα τα οποία πρέπει να ισχύουν διαχρονικά, δηλαδή και
μετά το 2013!
Η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ δυσμενή θέση εξαιτίας
πολλών παραγόντων και συγκεκριμένα λόγω:
• των λαθών των πολιτικών της από το 1980 και μετά
• της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης,
• μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας εφόσον μας
αρέσει η καταστροφολογία και διακατέχεται πλέον από
απαισιοδοξία η πλειονότητα των Ελλήνων,
• της υποτιμητικής κερδοσκοπίας κατά του Ευρώ (μέχρι
πρόσφατα τουλάχιστον) η οποία στάθηκε ως αντίβαρο στο
πολύ ασθενές νόμισμα που είναι πλέον το δολάριο, μέχρι
αλλαγής των ισορροπιών,
• της κακοδιαχείρισης που υπήρξε στην ελληνική οικονομία
τα τελευταία 30 χρόνια, με μια κρατικοδίαιτη μηχανή
ανάπτυξης με χαμηλή παραγωγικότητα και χαμηλή
ανταγωνιστικότητα,
• της ελληνικής νοοτροπίας για γρήγορο και εύκολο κέρδος,
• του υψηλού βιοτικού επιπέδου το οποίο συντηρήθηκε με
δανεικά, με φοροδιαφυγή, και εισφοροδιαφυγή,
• της επιβεβαίωσης της κακοδιαχείρισης σε μακροοικονομικό
επίπεδο, της κατάχρησης δημόσιου χρήματος, της
κακής δημόσιας διοίκησης, μιας ανυπόληπτης εθνικής
στατιστικής υπηρεσίας που πλέον όλοι γνωρίζουν τι πάει
να πει «Greek statistics»
• και τέλος, ήταν μεγάλο λάθος η χρονική στιγμή που
επιλέξαμε να φανούμε ειλικρινείς και να ενημερώσουμε
τους πάντες σε πάρα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα
για όλες τις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας, με
αποτέλεσμα να επιβεβαιώσουμε στον πιο ακραίο βαθμό
τους φόβους που είχε η Δύση για εμάς τους Έλληνες,
οι δανειστές μας και οι κερδοσκόποι να μας επιτεθούν,
και μέσα σε ένα εξάμηνο τα spreads δανεισμού να
εκτιναχθούν.
Με αυτά τα δεδομένα είναι όντως η επιβίωσή μας αδύνατη;
Ίσως επειδή χρωστάμε πολλά, ίσως επειδή δεν έχουμε
βιομηχανία, δεν έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα, έχουμε
τεράστια γραφειοκρατία και παραοικονομία, αλλά και χαμηλή
παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα;
Ή μήπως μόνο επειδή έχουμε πλέον χαμηλή πιστοληπτική
ικανότητα και δεν μπορούμε να εξυπηρετήσουμε το χρέος;
Το επιχείρημα εδώ βασίζεται ότι όλα τα παραπάνω τα
έχουμε 10-20-30 χρόνια. Γιατί, λοιπόν μέσα σε 6 μήνες είμαστε
στα πρόθυρα χρεοκοπίας; Υπάρχει λύση;
Λύση υπάρχει και μήπως έρθει από το εσωτερικό της
χώρας λόγω μιας αναμενόμενης αλλαγής της νοοτροπίας
μας, και λόγω βελτίωσης της επιχειρηματικότητας και του
επιχειρηματικού κλίματος; Λόγω της στόχευσης που πρέπει
να δοθεί στην ναυτιλία, στις εξαγωγές ή στον τουρισμό; Λόγω
της μείωσης της γραφειοκρατίας; Λόγω της «ένταξης» της
παραοικονομίας στο δηλωθέν ΑΕΠ; Λόγω της καταπολέμησης
της διαφθοράς, και της σπατάλης; Φυσικά ναι.
Πέρα από εσωτερικούς παράγοντες, υπάρχει και η λύση
που μπορεί να έρθει από την ΟΝΕ με την επιμήκυνση όλων
των δανείων μας. Μπορεί να δοθεί η λύση με το ευρωομόλογο
που θα μας δώσει την δυνατότητα για αναδιάταξη των χρεών
μας. Πολλά αναπτυξιακά μέτρα, ρευστότητα στην αγορά και
αντιστροφή του απαισιόδοξου κλίματος εντός Ελλάδας από τη
μια πλευρά και από την άλλη οι δυτικοί να συνειδητοποιήσουν
ότι η λύση του ευρωομόλογου και της επιμήκυνσης των χρεών
είναι οι μόνες μακροπρόθεσμα βιώσιμες λύσεις και αυτές
άμεσα πρέπει να δοθούν. Εμείς στο εσωτερικό μας πρέπει
να καταλάβουμε ότι όλα τα μέτρα είναι απαραίτητα, ότι πρέπει
να κάνουμε υπομονή και να γίνουμε επιτέλους παραγωγικοί,
ανταγωνιστικοί με αλλαγή της νοοτροπίας μας για γρήγορο και
εύκολο κέρδος.
Κάθε κρίση έχει ένα τεράστιο ποσοστό γενεσιουργικής
αιτίας στην κακή ψυχολογία που αυτή άμεσα πρέπει να αλλάξει.
Ο Έλληνας διακρίνεται για το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του να
ενθουσιάζεται εύκολα αλλά και να απογοητεύεται ιδιαίτερα
και εξίσου εύκολα. Εδώ βρισκόμαστε στην απογοήτευση και
ερωτούμε πώς να μας πιστέψουν οι ξένοι και πώς να μας
εμπιστευτούνε ότι θα τα καταφέρουμε στην εξυγίανση της
ελληνικής οικονομίας όταν οι ίδιοι έχουμε απογοητευτεί και δεν
εμπιστευόμαστε τους ίδιους μας τους εαυτούς;
«
Αριστείδης Μπιτζένης
O Αριστείδης Μπιτζένης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο
Πανεπιστήµιο Μακεδονίας, Τµήµα Διεθνών Ευρωπαϊκών Σπουδών
(ΔΕΣ).
Personal Research Website:
Research Work/Publications:
/
Citations of my Research Work:
