Πρακτικές εμπειρίες
80
02.2014
η διάθεση στην Ευρώπη είχε προσαρμοστεί στη δύναμη του
Σικάγου. Κατά το άνοιγμα της IMM οι ευρωπαϊκές ισοτιμίες
ξεκίνησαν υψηλότερα και δεν υποχώρησαν ξανά. Το ελβετικό
φράγκο και το γερμανικό μάρκο παρουσίασαν ευθεία ανοδική
πορεία για τις επόμενες πέντε εβδομάδες. Με εκείνη τη
συναλλαγή, απέκτησα ξαφνικά ένα σοβαρό χρηματικό ποσό
στο λογαριασμό μου. Και από εκείνο το σημείο κι έπειτα
μπορούσα να βλέπω τον εαυτό μου ως σοβαρό επενδυτή.
Αναφέρετε κάποιες νοητικές προκλήσεις που υπήρξαν
καθοριστικές για την πορεία σας.
Brandt:
Η ανάλυση των διαγραμμάτων και η συναλλαγή
τους αποτελούν δυο εντελώς διαφορετικές προκλήσεις.
Πρέπει να συναλλάσσομαι μοτίβα μιας εβδομάδας, δυο
εβδομάδων, αντιστροφής ή παρατεταμένα; Πού τοποθετώ
τα προστατευτικά stop; Πώς εισάγω μια συναλλαγή; Η
επεξεργασία της διαδικασίας μου πήρε χρόνο. Η αλήθεια
είναι ότι αυτή η διαδικασία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Απλά
βελτιώνεις συνεχώς τη μηχανική διευθέτησης της διαδικασίας.
Ποιο είναι το πλάνο δράσης; Πώς πραγματοποιείς εισόδους
και εξόδους; Κατόπιν, υπάρχουν προφανώς και οι περίοδοι
που η αγορά σε τιμωρεί και πραγματοποιείς μια σειρά
από λάθος επιλογές. Και τότε αρχίζεις να αναρωτιέσαι εάν
πρέπει να αλλάξεις κάτι. Έτσι περνάς από αυτή τη διαδικασία
έως ότου ξεκαθαρίσεις τα πράγματα. Έπειτα, ακριβώς
τη στιγμή που νομίζεις ότι τα ξεκαθάρισες, η προσέγγιση
που υιοθέτησες δέχεται την πρόκληση της αγοράς. Αλλά
αυτή η πρόκληση είναι ευεργετική. Αρκετές προκλήσεις σε
αναγκάζουν να πεις «δε με νοιάζει, αποτελεί απλά μέρος της
διαδικασίας.» Οι συνεχείς προκλήσεις που παρουσιάζονται
κατά τις εκτελέσεις συναλλαγών αναγκάζουν επίσης τον
επενδυτή να τελειοποιήσει κατά το δυνατόν την προσέγγισή
του.
Υπήρξαν κάποιες ιδιαίτερες διαπιστώσεις που
ξεχώρισαν στα πρώτα χρόνια της πορείας σας;
Brandt:
Για εμένα, ένα από τα σημαντικότερα ήταν η
διαπίστωση ότι δε θα μπορούσα να έχω δίκιο στο 80%
των περιπτώσεων, ή ακόμη και στο 50%. Θα είχα δίκιο
περίπου στο 35% των περιπτώσεων. Αυτό το ποσοστό του
35% εξακολουθεί να ισχύει για μεγάλο αριθμό συναλλαγών.
Αλλά εξετάζοντας μόνο 10, 20 ή ακόμα και 30 περιπτώσεις
εκτέλεσης συναλλαγών, η αναλογία κέρδους/απώλειας
παρέκκλινε αρκετά από τον κανόνα. Εκείνη την εποχή πήγα
στο τμήμα στατιστικής του πανεπιστημίου Northwestern,
το οποίο βρισκόταν κοντά στο σπίτι μου στο Evanston,
συνάντησα έναν καθηγητή και του είπα: «Υπολόγισε για εμένα
τις πιθανότητες χρεοκοπίας εάν ποντάρω διαφορετικά ποσά
του κεφαλαίου μου σε κάθε συναλλαγή. Εάν έχω δίκιο στο
35% των περιπτώσεων για ένα μεγάλο αριθμό συναλλαγών,
ποια είναι η πιθανότητα να κάνω λάθος, απλά από άποψη
τυχαίας κατανομής, 8 συνεχείς φορές, 10 συνεχείς φορές, 15
φορές στις 20 κ.ο.κ.»
Προσπαθώντας να βρείτε τη
στατιστικά ακραία περίπτωση
απωλειών.
Brandt:
Ακριβώς. Ο καθηγητής
χρησιμοποίησε
ένα
λογισμικό
πρόγραμμα και παρήγαγε έναν πίνακα
κατανομής και καμπύλες που μου
πρόσφεραν σημαντική γνώση σε σχέση
με την τυχαία κατανομή των θετικών και
αρνητικών συναλλαγών βάσει ποικίλων
αναλογιών κέρδους/απωλειών. Άρχισα
να συνειδητοποιώ ότι το να ρισκάρεις
το 4% ή 5% του κεφαλαίου σε ένα
πρόγραμμα που αποδεικνυόταν σωστό
σε ποσοστό 35% για έναν εκτεταμένο
αριθμό συναλλαγών ήταν συνταγή
καταστροφής. Και έτσι κατέληξα στο
συμπέρασμα ότι γενικά δεν πρέπει να
ρισκάρω περισσότερο από το 1% του
κεφαλαίου. Πάρα πολλοί από τους νέους
επενδυτές που ξεκινάνε σήμερα δεν
έχουν ιδέα για τη διαδικασία εκμάθησης.
Αυτή είναι η ιδανική κατάσταση ενός διαγράμματος που θα επιθυμούσε να αναλύσει ο
Peter Brandt: χωρίς άξονες χρόνου και τιμών και χωρίς το όνομα του υποκειμένου. Μόνο το
διάγραμμα και ο επενδυτής, χωρίς επιπρόσθετες επιρροές που αποσπούν την προσοχή.
Πηγή:
Δ2)
Κενό διάγραμμα
