Βασικά
51
προηγούμενος τοπικός πυθμένας αποτελεί στοίχημα για
την ανατροπή της συγκεκριμένης τάσης. Εάν τα επίπεδά
του διασπαστούν πτωτικά ξεκινάει η διαδικασία φθοράς της
ανοδικής τάσης και ανάλογα με το μέγεθος της διόρθωσης
επιτελείται μετάβαση σε πλάγια ή πτωτική τάση.
• Χαρακτηρίζουμε μία τάση ως πτωτική όταν κατακτώνται
συνεχώς νέα (χαμηλότερα) χαμηλά και οι αντιδράσεις που
λαμβάνουν χώρα δημιουργούν νέες χαμηλότερες κορυφές
(χαμηλότερα υψηλά). Κάθε νέο χαμηλό δημιουργεί νέο
κριτήριο για την διατήρηση της πτωτικής τάσης. Όταν αυτό
διασπάται πτωτικά, η πτωτική τάση συνεχίζει να υφίσταται.
Επίσης η προηγούμενη τοπική κορυφή αποτελεί στοίχημα
για την ανατροπή της εν λόγω τάσης. Εάν τα επίπεδά της
διασπαστούν ανοδικά ξεκινάει η διαδικασία φθοράς της
πτωτικής τάσης και ανάλογα με το μέγεθος της διόρθωσης
επιτελείται μετάβαση σε πλάγια ή ανοδική τάση.
• Χαρακτηρίζουμε μία τάση ως πλάγια όταν η τιμή ενός
δείκτη κινείται μέσα σε ένα στενό εύρος τιμών, σε σχέση με
Κατά συνέπεια εάν ένας επενδυτής ποντάρει στην άνοδο
μίας ανοδικής αγοράς έχει περισσότερες πιθανότητες να
αποκομίσει κέρδη από ότι ποντάροντας στην πτώση της.
Και επειδή το ζητούμενο στο χρηματιστηριακό στίβο είναι
να στρέψουμε τις πιθανότητες υπέρ μας και όχι εναντίον
μας, αποτελεί άστοχη αντιμετώπιση το να προσπαθούμε να
αποκομίσουμε κέρδη κόντρα στην βασική τάση μίας αγορά.
Υπάρχουν βέβαια και επενδυτικές στρατηγικές που στοχεύουν
στην αντιστροφή της τάσης (contrarian), οι οποίες όμως
κρίνονται ως υψηλού ρίσκου και πολλές φορές με αμφίβολα
αποτελέσματα. Ουσιαστικά ο όρος τάση αντικατοπτρίζει
τον κανόνα που περιγράφει την βασική κίνηση ενός
χρηματιστηριακού δείκτη, εντός ορισμένου χρονικού ορίζοντα.
Ο κανόνας βέβαια περιέχει και εξαιρέσεις, αλλά η στατιστική
πιθανότητα ευνοεί αυτούς που ακολουθούν τον κανόνα.
Χαρακτηρισμός της Τάσης
Οι δύο βασικοί παράμετροι που χαρακτηρίζουν την κίνηση
ενός χρηματιστηριακού δείκτη είναι η
ποσοστιαία μεταβολή του και ο χρόνος.
Κατά συνέπεια κάθε χαρακτηρισμός
μίας τάσης θα πρέπει να συνοδεύεται
από την αντίστοιχη χρονική περίοδο.
Διαφορετικά ο χαρακτηρισμός είναι
αόριστος. Έτσι λοιπόν η τάση ενός
χρηματιστηριακού
δείκτη
εντός
καθορισμένου χρονικού ορίζοντα μπορεί
να είναι ανοδική, πτωτική ή πλάγια. Πιο
συγκεκριμένα βάσει της βιβλιογραφίας:
• Χαρακτηρίζουμε μία τάση ως
ανοδική όταν κατακτώνται συνεχώς
νέα (υψηλότερα) υψηλά και οι
διορθώσεις που λαμβάνουν χώρα
δημιουργούν νέους υψηλότερους
πυθμένες (υψηλότερα χαμηλά).
Κάθε νέο υψηλό δημιουργεί
νέο κριτήριο για την διατήρηση
της ανοδικής τάσης. Όταν αυτό
διασπάται ανοδικά, η ανοδική τάση
συνεχίζει να υφίσταται. Επίσης ο
Αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα ετήσιας ανοδικής τάσης.
Πηγή:
Δ1)
Διάγραμμα ημερήσιων κεριών του αμερικανικού δείκτη
SP500 για το έτος 2013
Χαρακτηρίζουμε μία τάση ως
πλάγια όταν η τιμή ενός δείκτη κινείται
μέσα σε ένα στενό εύρος τιμών
