Βαςίκα
52
03.2014
την γενικότερη διακύμανση του και αδυνατεί να διασπάσει
και τα υψηλά και τα χαμηλά επίπεδα αυτού του εύρους.
Είναι μία κατάσταση όπου ουσιαστικά υπάρχει αδυναμία
σαφούς κατεύθυνσης. Όταν τελικά επιτευχτεί διάσπαση
είτε του άνω, είτε του κάτω ορίου της πλάγιας τάσης, τότε η
πλάγια τάση αναιρείται και ο δείκτης μεταβαίνει σε ανοδική
ή πτωτική τάση αντίστοιχα. Πολλές φορές μία πλάγια
αγορά χαρακτηρίζεται και ως ατασική, δηλαδή τείνει
να μην έχει τάση. Η πρόταση είναι λίγο οξύμωρη αλλά
περιγράφει μία χρηματιστηριακή πραγματικότητα, η οποία
είναι εξίσου σημαντική όσο και οι φάσεις της ανοδικής και
της πτωτικής τάσης. Αποτελεί μία συνθήκη των αγορών η
οποία μπερδεύει πολλές φορές τους επενδυτές και τους
οδηγεί σε απώλειες, γι’ αυτό και πρέπει να ληφθεί πολύ
σημαντικά υπόψη.
Αν και οι παραπάνω ορισμοί, από μαθηματικής άποψης,
εμπεριέχουν κάποιες αοριστίες, υπό την έννοια ότι μπορούμε
να βρούμε σενάρια της πραγματικής αγοράς, που οι ορισμοί
αδυνατούν να τα περιγράψουν με ακρίβεια, τους αποδεχόμαστε
καθώς έχουν επικρατήσει στην διεθνή βιβλιογραφία.
Προσδιορισμός τάσης
Εφόσον ορίσαμε και την πλάγια τάση μπορούμε να διακρίνουμε
καταρχήν δύο βασικές συνθήκες. Την ύπαρξη ή την μη ύπαρξη
τάσης. Εάν η κίνηση ενός δείκτη εντός συγκεκριμένου χρονικού
ορίζοντα που μας ενδιαφέρει είναι ατασική, τότε το ερώτημα
ποιά είναι η τάση είναι περιττό. Εάν διαπιστώσουμε ότι υπάρχει
τάση, τότε μπορούμε να προχωρήσουμε στην αναγνώρισή
της και να διαπιστώσουμε εάν είναι ανοδική ή πτωτική. Στο
διάγραμμα 1 παρουσιάζεται η κίνηση του αμερικανικού δείκτη
μετοχών S&P 500 για το έτος 2013, ενώ στο διάγραμμα 2 της
ισοτιμίας του EURUSD για την ίδια χρονική περίοδο.
Στην περίπτωση του πρώτου διαγράμματος παρατηρούμε
μία ξεκάθαρη ετήσια ανοδική τάση, ενώ αντίθετα στο δεύτερο
διάγραμμα μία ετήσια ατασική κίνηση. Στην πρώτη περίπτωση
ο κανόνας είναι η τάση, η οποία είναι ανοδική, ενώ στην δεύτερη
η ατασικότητα, η οποία χαρακτηρίζεται από μία παλινδρόμηση
μέσα σε ένα εύρος τιμών.
Το συμπέρασμα που προκύπτει
από τα δύο διαγράμματα είναι ότι οι
δύο δείκτες παρουσιάζουν εντελώς
διαφορετική συμπεριφορά. Τι γίνεται
όμως όταν ένας επενδυτής προσπαθεί να
αντιμετωπίσει τους δύο δείκτες με τις ίδιες
μεθόδους; Για την επιτυχή αντιμετώπιση
ενός
χρηματιστηριακής
δείκτη,
απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η
ορθή προσέγγιση των βασικών κανόνων
που διέπουν την κίνηση του. Έτσι λοιπόν
σε μία αγορά που το σύνηθες δεδομένο
είναι η ατασική συμπεριφορά, όπως στο
παράδειγμα του διαγράμματος 2, θα
πρέπει να οριστεί αυτή ως κανόνας και
η μετάβαση σε τασική συμπεριφορά ως
εξαίρεση.
αναγνώριση χρονικών κύκλων
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω ο χρόνος
αποτελεί μία από τις δύο βασικές
παραμέτρους πουπεριγράφει την κίνηση
ενός δείκτη και γι’ αυτό κάθε αναφορά σε
Αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ετήσιας ατασικής κίνησης εντός ενός στενού
εύρους τιμών.
Πηγή:
Δ2)
Ημερήσιο διάγραμμα της ισοτιμίας EURUSD για το έτος 2013
Αθανάσιος Κασπαρίδης
Ο Κασπαρίδης Αθανάσιος είναι
Μηχανικός Αυτοματισμού. Παράλληλα
ασχολείται συστηματικά με τις
χρηματιστηριακές αγορές ως ιδιώτης
επενδυτής, με έμφαση την αγορά
του Forex και των CFDs διεθνών
δεικτών. Είναι κάτοχος του “Ανώτατου
Διπλώματος Επιστημονικής Τεχνικής
Ανάλυσης”, υπό την αιγίδα της
Ελληνικής Κοινότητας Τεχνικής Ανάλυσης και αρθρογραφεί για το
χρηματιστηριακό περιοδικό TRADERS’.Αναπτύσσει δείκτες τεχνικής
ανάλυσης, επενδυτικά συστήματα και Experts με την χρήση των
χρηματιστηριακών πλατφορμών Metatrader 4, Metatrader 5 και
cTrader, στα οποία εκτός από την χρήση δεικτών της κλασικής
τεχνικής ανάλυσης γίνεται εφαρμογή μεθοδολογιών από τα γνωστικά
πεδία της Τεχνητής Νοημοσύνης και των Ευφυών Συστημάτων.
