Γνώμη των ειδικών
14
11.2014
Η ελληνική πραγματικότητα
Λίγο πριν την επόμενη μέρα...
Γράφαμε πριν τρία χρόνια ότι ο τίτλος των εφημερίδων του μέλλοντος θα μπορούσε λοιπόν να είναι: «Μόνο
Έλληνες μπορούν να το κάνουν». Απαιτούνται όμως δύο προϋποθέσεις, για την επίτευξη αυτής της νέας
«Σπαρτιάτικης» δόξας: Να μην υπάρξει Εφιάλτης, και να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας.
»
Το πρώτο είναι ξεκάθαρο, το δεύτερο στοιχείο χρήζει
μεγαλύτερης αναφοράς. Ο φθηνός δανεισμός των
προηγούμενων ετών, κατά πάσα πιθανότατα έχει παρέλθει
ανεπιστρεπτί. Για πολλά νοικοκυριά, σήμανε μείωση της
κατανάλωσης και αναβολή του συνταξιοδοτικού βίου. Για
τα πιστωτικά ιδρύματα σημαίνει υψηλότερες κεφαλαιακές
απαιτήσεις, λιγότερη ελευθερία όσον αφορά στη λειτουργία και
καινοτομία, και χαμηλότερη κερδοφορία. Για τις κυβερνήσεις,
μεγαλύτερους περιορισμούς σε πόρους για την ιατρική
περίθαλψη, την εκπαίδευση, τις συντάξεις, τις υποδομές,
το περιβάλλον, και την ασφάλεια, ενώ για τις επιχειρήσεις,
αναθεώρηση του ρόλου των κεφαλαίων.
Ανάπτυξη με αύξηση χρέους
Ειδικότερα, για πολλές επιχειρήσεις οι υψηλές αποδόσεις και
η ταχεία ανάπτυξη των προ κρίσης ετών οφείλονταν στην
άντληση φθηνού χρέους, κατά συνέπεια η απομόχλευση
(deleveraging) ισοδυναμεί με προσδοκίες για μέτρια
κερδοφορία και οικονομική ανάπτυξη, συνέπεια των οποίων
είναι ότι οι αποδόσεις των μετόχων/επενδυτών, θα πρέπει
να επαναπροσδιοριστούν εκ νέου. Καθόσον τα παραπάνω
συμβαίνουν, η καμπύλη εμπειρίας προσεγγίζει στο λειτουργικό
επίπεδο, ένα είδος νέας ισορροπίας, όπου η χαμηλότερη
παραγωγή θα είναι επαρκής για να στηρίξει τα πρότυπα τόσο
της διαβίωσης, όσο και της επιχειρηματικότητας.
