Πρακτικές εμπειρίες
68
04.2014
άλλη, δεν θα χρησιμοποιούσα καμία από τις δυο προσεγγίσεις
επειδή αποτελούν απλά μια άσκηση υπερπροσαρμογής.
Αυτά τα ισχυρά εργαλεία είναι προκλητικά αλλά δε νομίζω να
έχουν αποτέλεσμα στις αγορές. Και πουθενά δε διάβασα ότι
έχουν προφητικές δυνάμεις. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι
καλύτερες λύσεις είναι οι απλούστερες.
TRADERS ́
: Νέες αγορές και παλιές αγορές…
αυτό το θέμα εξετάστηκε αρχικά στο βιβλίο σας
«Smarter Trading». Σήμερα, ποιες είναι οι νεώτερες κι
ευκολότερες αγορές και ποια είναι η παλαιότερη;
Kaufman:
Αυτή είναι μια καλή ερώτηση και σχετίζεται με
το γιατί ο μικρότερος επενδυτής έχει ένα πλεονέκτημα. Οι
νεώτερες αγορές, συνήθως οι αγορές δεικτών, έχουν πολύ
μεγαλύτερη συχνότητα τάσεων και μπορούν να εκτελεστούν
συναλλαγές με ταχύτερους κινητούς μέσους όρους ή με
οποιαδήποτε μέθοδο τάσης επιθυμείς. Είναι το ίδιο με τον
τρόπο που εκτελούσαμε συναλλαγές στη δεκαετία του ‘70,
πριν από τη μεγάλη αύξηση του όγκου. Οι νέες αγορές δεν
έχουν τόσο πολύ θόρυβο επειδή υπάρχουν πολύ λιγότεροι
συμμετέχοντες. Καθώς ωριμάζουν γίνονται όλο και πιο
θορυβώδεις, άρα, η αμερικανική αγορά δεικτών, κι έπειτα
η ευρωπαϊκή, είναι οι πιο θορυβώδεις και για να υπάρξει
επιτυχία απαιτούνται πιο αργές τάσεις. Άρα υπάρχει ένα
παράθυρο ευκαιρίας για τον απλό επενδυτή με τη χρήση μιας
τάσης για τις νέες αγορές δεικτών.
TRADERS ́
: Ποιος είναι ο πιο αξιόπιστος τεχνικός
δείκτης προκειμένου να ανιχνευθεί ο θόρυβος σε μια
ακολουθία τιμών;
Kaufman:
Απ’ όσο ξέρω, ο μοναδικός που μετράει το
θόρυβο είναι ο δικός μου δείκτης «Efficiency Ratio», ο
οποίος έχει ονομαστεί και «fractal efficiency». Είναι απλά
η διαφορά στην τιμή κατά τη διάρκεια n ημερών δια του
συνόλου της πορείας, που είναι το σύνολο των απόλυτων
τιμών των ημερήσιων αλλαγών κατά τη διάρκεια των ίδιων
n ημερών. Το σκεπτικό ήταν ότι εάν πηγαίνατε σε μια ευθεία
γραμμή από το σημείο Α στο σημείο Β, η αποδοτικότητα/
αποτελεσματικότητα (efficiency) θα ήταν 1.0 (κανένας
θόρυβος). Εάν περιπλανηθείτε, η αποδοτικότητα θα πάει
προς τα κάτω, και εάν δεν πάτε πουθενά η αποδοτικότητα
θα είναι μηδέν (όλος ο θόρυβος). Αν και αυτό το έκανα στις
αρχές της δεκαετίας του 1980, η μόνη χρήσιμη εφαρμογή
που διαπίστωσα ότι έχει σχετίζεται με την επιλογή
συστήματος για κάθε αγορά. Για παράδειγμα, αν η αναλογία
είναι υψηλή σημαίνει ότι υπάρχει υψηλή τάση και μπορούμε
να χρησιμοποιήσουμε μια μέθοδο τάσης. Εάν η αναλογία
είναι χαμηλή, είναι προτιμότερη μια στρατηγική μέσης
επαναφοράς. Ήλπιζα για περισσότερα
αλλά δεν τα βρήκα ακόμη.
Έχω δύο διαγράμματα που
δημιούργησα για το Asian Financial
Forum του 2012. Το ένα διάγραμμα
ταξινομεί τις ασιατικές βάσει θορύβου
(διάγραμμα 2) και το άλλο ταξινομεί
ένα μεγάλο αριθμό αγορών ΣΜΕ κατά
τον ίδιο τρόπο (διάγραμμα 3). Θα δείτε
ότι οι ωριμότερες ασιατικές αγορές,
εκείνες της Ιαπωνίας και του Χονγκ
Κονγκ, είναι οι πιο θορυβώδεις, ενώ
οι λιγότερο εμπορικές της Σρι Λάνκα
και του Βιετνάμ έχουν περισσότερες
τάσεις. Και όσον αφορά στα ΣΜΕ, οι
αγορές δεικτών της Αμερικής και της
Ευρώπης είναι οι πιο θορυβώδεις
εάν δείτε πέρα από τα αγροτικά
προϊόντα (η εποχικότητα παλεύει με τη
μακροπρόθεσμη τάση). Συνεπώς, για
τις αγορές στα δεξιά του διαγράμματος
θέλετε να ευνοήσετε τα συστήματα
μέσης επαναφοράς, ενώ για τις αγορές
στα αριστερά του διαγράμματος θέλετε
να ευνοήσετε τα συστήματα τάσης.
Το διάγραμμα παρουσιάζει τα κέρδη χρησιμοποιώντας μια περίοδο υπολογισμού 100
ημερών για τρία δημοφιλή συστήματα: κινητός μέσος όρος (moving average - MA),
ξέσπασμα (breakout - BO), και κλίση γραμμικής παλινρόμησης (linear regression slope -
LRS). Μακροπρόθεσμα, οι αποδόσεις είναι σχεδόν ίδιες.
Πηγή:
Δ4a)
Δημοφιλή συστήματα - S&P, τάση 100-ημερών
