Στρατηγικές
48
01.2015
χρηματικό ρίσκο με χαμηλότερες πιθανότητες επιτυχίας,
γιατί μπορούν να “χτυπηθούν” εύκολα. Αντίθετα,
απομακρυσμένα stop δίνουν στο trade αρκετό χώρο να
“δουλέψει”, αλλά συνδέονται με μεγαλύτερες απώλειες.
Για αυτό το λόγο, τα stop πρέπει να τοποθετούνται σε
απόσταση τέτοια που να μην ενεργοποιούνται από πολύ
βραχυπρόθεσμες, “τυχαίες” κινήσεις της αγοράς, αλλά
ταυτόχρονα να μην οδηγούν σε απώλειες δυσανάλογα
μεγάλες σε σχέση με το μέγεθος του λογαριασμού
συναλλαγών.
5) Η αύξηση της ημερήσιας μεταβλητότητας της αγοράς,
που προκαλεί αύξηση του ATR, συνεπάγεται χρήση stops
που βρίσκονται πιο μακριά από την τρέχουσα τιμή και
ταυτόχρονη αγοραπωλησία μικρότερου αριθμού μετοχών
ή ΣΜΕ, ώστε το αναλαμβανόμενο ρίσκο να μην υπερβαίνει
τις αρχικές παραμέτρους. Τα αντίθετα ισχύουν όταν το
ATR μειώνεται.
6) Η χρήση “κοντινών” stop δε δικαιολογεί το άνοιγμα
θέσεων δυσανάλογα μεγάλων σε σχέση με το μέγεθος του
λογαριασμού συναλλαγών, καθώς σε κάθε περίπτωση το
συνολικό ρίσκο της κάθε θέσης ξεχωριστά δεν πρέπει να
υπερβαίνει ένα προκαθορισμένο ποσοστό της αξίας του
λογαριασμού.
Οφέλη στη διαχείριση
ρίσκου από τη χρήση του ATR
Η συνεπής χρήση του ATR από τους traders για τον καθορισμό
του stop-loss και του μεγέθους της κάθε θέσης επιτρέπει
την εξίσωση του προσδοκώμενου ρίσκου ανάμεσα στις
διαφορετικές θέσεις ενός λογαριασμού συναλλαγών. Όταν ο
λογαριασμός αποτελείται από αρκετές τέτοιες θέσεις, αρχίζουν
να επιτυγχάνονται τα θετικά αποτελέσματα που προσφέρει
η διαφοροποίηση χαρτοφυλακίου (portfolio diversification),
καθώς η προσδοκώμενη χρηματική διακύμανση της κάθε
θέσης γίνεται θεωρητικά σχεδόν η ίδια.
Στρατηγικές όπως ο αυθαίρετος καθορισμός ενός
σταθερού μεγέθους θέσης (π.χ. 1.000 τεμάχια ανά μετοχή),
η αγοραπωλησία του ίδιου αριθμού συμβολαίων σε όλες
τις αγορές ή ο καθορισμός του μεγέθους της θέσης με
βάση απαιτήσεις περιθωρίου (margin requirements) είναι
ανεπαρκείς, καθώς δίνουν προτεραιότητα σε μία θέση
έναντι μίας άλλης, αυξάνοντας έτσι τη διακύμανση των
προσδοκώμενων αποδόσεων.
Οι επιμέρους θέσεις του χαρτοφυλακίου καλό είναι να
έχουν την ίδια προσδοκώμενη διακύμανση, όπως αυτή
εκφράζεται σε χρηματικούς όρους μέσω του ATR. Ο λόγος
είναι ότι δε μπορούμε να γνωρίζουμε εκ των προτέρων ποιες
θέσεις θα είναι κερδοφόρες και πόσο,
και ποιες θα είναι ζημιογόνες. Άλλωστε
ένα μεγάλο ποσοστιαίο κέρδος σε μία
θέση συχνά δεν αρκεί για να ισοσκελίσει
μία μικρή ποσοστιαία απώλεια σε μία
συγκριτικά πολύ μεγαλύτερη ζημιογόνα
θέση. Αυτό το οποίο μπορούμε να
κάνουμε είναι να κρατήσουμε τις ζημιές
σε προκαθορισμένο επίπεδο, μέσω
του υπολογισμού του μεγέθους θέσης
και της χρήσης του stop (σταθερού και
κυλιόμενου).
Επιπρόσθετοι κανόνες
διαχείρισης ρίσκου για traders
Παράλληλα με τον καθορισμό του stop-
loss και του μεγέθους της θέσης με
χρήση του ATR, οι traders μπορούν να
χρησιμοποιούν επιπρόσθετους κανόνες
διαχείρισης ρίσκου, όπως οι παρακάτω:
1) Δυναμική
αναπροσαρμογή
του μεγέθους της θέσης με
βάση τις μεταβολές του ATR.
Έτσι, αύξηση του ATR κάποιας
αγοράς (δηλαδή αύξηση της
μεταβλητότητάς της)
θ α
Το ATR, μέσω της βοήθειας που παρέχει στον υπολογισμό του Stop-Loss, υποστηρίζει
τη διαδικασία υπολογισμού του μεγέθους της θέσης. Στο γράφημα βλέπουμε ότι η
ισοτιμία EUR/USD έχει ATR 20 ημερών ίσο με 100 pips (τιμές 15/12/2014). Έστω ότι
διαχειριζόμαστε λογαριασμό spread trading ύψους 30.000 Ευρώ και ότι έχουμε ορίσει
τη μέγιστη επιτρεπόμενη ζημιά ανά trade σε 1% του μεγέθους του λογαριασμού, δηλαδή
σε 300 Ευρώ. Αν τοποθετήσουμε το Stop-Loss σε απόσταση 1 ATR, δηλαδή 100 pips
μακριά από την τιμή εισόδου, μπορούμε να ανοίξουμε θέση ύψους 3 Ευρώ ανά pip.
Xρησιμοποιώντας μεγαλύτερο stop, για παράδειγμα 2 ATR, δηλαδή 200 pips από την τιμή
εισόδου, μπορούμε να ανοίξουμε θέση ύψους 1,50 Ευρώ ανά pip. Με άλλα λόγια, όσο
πιο μακριά βρίσκεται το Stop-Loss, τόσο μικρότερη θέση μας επιτρέπουν να ανοίξουμε οι
κανόνες ρίσκου που χρησιμοποιούμε.
Πηγή: Trader Pro
Δ4)
ATR και μέγεθος της θέσης
