69 / 78
Πρακτικές εμπειρίες
69
Μαυρουδής:
Εάν ο επενδυτής ακολουθεί την σχολή των
fundamentals, που ως γνωστόν στηρίζεται στην ανάλυση
των εταιρικών χαρακτηριστικών, την γενική μακροοικονομική
κατάσταση των χωρών (νομισματική-δημοσιονομικήπολιτική,
news driven analysis, διεθνείς γεωπολιτικές συνθήκες
κτλ), τότε βεβαίως συνδέει το οικονομικό παζλ βάσει των
προσδοκιών που έχει συνθέσει από την «οικονομική λογική»,
και πράττει αντιστοίχως.
TRADERS’: Για παράδειγμα;
Μαυρουδής:
Η νομισματική πολιτική των Ιαπώνων, ας πούμε,
με την τόσο επιθετική υποτίμηση του εγχώριου νομίσματος,
έφερε τις τιμές των αντίστοιχων ισοτιμιών σε πρωτοφανή
τοπικά επίπεδα (όσοι ασχολήθηκαν τότε θα θυμούνται τιμές
πέριξ των 80 ¥ ανά $, αναφορικά με την ισοτιμία USD/JPY,
με τις τιμές στην παρούσα φάση να είναι ήδη στα 124). Μια
σωστή ανάλυση, λοιπόν, των πολιτικών εξελίξεων στην
Ιαπωνία με τον επιθετικό Abe που είχε εκλεγεί εκείνο τον
καιρό, παράλληλα με την συνύπαρξη του γλυκύτατου Kuroda
στο τιμόνι της BoJ, και η βασική οικονομική προσέγγιση της
νομισματικής πολιτικής και των επιτοκιακών -εγχώριων και
διεθνών- συνθηκών, θα έδινε στον αναλυτή το προφανές
συμπέρασμα της επίμονης υποτίμησης του yen.
TRADERS’: Κι αν δεν ακολουθεί την σχολή των
fundamentals;
Μαυρουδής:
Στην βιβλιογραφία υπάρχει αυτός ο σαφής
διαχωρισμός, και στην αντίπερα όχθη βρίσκονται τα
technical analysis εγχειρίδια με τα οποία, όπως φαντάζομαι,
οι αναγνώστες σας θα είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένοι. Άρα,
χωρίς να ενδιαφέρονται για τα αίτια που προκαλούν αυτές τις
κινήσεις-τάσεις, ασχολούνται με την όσο το δυνατόν έγκαιρη
αναγνώριςή τους, ώστε να προβούν σε ενέργειες υπέρ αυτής.
Οπότε, θα μάθει όλη τη θεωρία και τα βασικά σημεία (θεωρία
Dow, αναγνώριση τάσης, σχηματισμούς, όγκους, στηρίξεις-
αντιστάσεις, δείκτες-ταλαντωτές και τόσα άλλα) κι έπειτα απλά
θα σχεδιάσει το πλάνο του. Στο παράδειγμα του γιεν, υπήρξε
μια διετής συσσώρευση μεταξύ 75 και 85 (κατά προσέγγιση)
και η ανοδική διάσπαση αυτής σήμανε την έναρξη νέας
τάσης, ενώ και οι μετέπειτα συσσωρεύσεις σε υψηλότερα
πλέον επίπεδα πέριξ του 100, επιβεβαίωναν την συνέχιση
της ισχύουσας ανοδικής τάσης. Εξάλλου, και απλά εργαλεία
πέραν της γραμμικής ανάλυσης που μάλλον είναι και η μητέρα
όλων, όπως οι ΚΜΟ, το Directional τουWilders, οι λωρίδες του
Bollinger κλπ (βεβαίως και πιο σύνθετα παραμετροποιημένα
εργαλεία) συμφωνούσαν με όλο το σενάριο.
TRADERS’: Πώς θα μπορούσε να σχεδιαστεί ένα
αξιόλογο πλάνο;
Μαυρουδής:
Δεν είμαι σίγουρος αν μπορώ να προσθέσω
κάτι ιδιαίτερο σε όλα αυτά που όλοι οι έμπειροι του χώρου
ήδη ξέρουν, κι εξάλλου όσοι έχουν φτάσει να διαβάζουν
εξειδικευμένα περιοδικά σαν το δικό σας, θα βρίσκονται
και αυτοί σε αντίστοιχο επίπεδο αναζήτησης. Φυσικά,
ο καθένας έχει να προσθέσει τις δικές του προσωπικές
πινελιές που καθιστούν κερδοφόρο το χαρτοφυλάκιό του,
βάσει προσωπικής ιδιοσυγκρασίας και μελέτης, κάποιες
πρακτικές που μόνο εκείνος ξέρει. Εν πάσει περίπτωση,
ας πούμε ότι όλοι θα έχετε αντιμετωπίσει κάποια στιγμή
τη λειτουργία και χρησιμότητα ενός stop loss, το πόσο
σημαντικό είναι να έχει κάνει κανείς μια -έστω και
υποτυπώδη- προεργασία πριν ξεκινήσει ο ..αγώνας, ή να
ακολουθείς την τάση.
Αυτό που συνάγεται ως συμπέρασμα είναι απλά να
ακολουθείς στον πόλεμο αυτό που έμαθες στην ειρήνη,
δηλαδή δεν θα αποφασίσεις ή θα ανακαλύψεις κάτι
καινούριο την ώρα που έχεις ανοιχτή θέση, και ειδικά όταν
αυτή δεν κινείται υπέρ σου (δεδομένου ότι την έχεις ανοίξει
ορθολογικά βάσει κάποιου προϋπάρχοντος πλάνου). Και
επομένως, η ύπαρξη ενός προσχεδιασμένου, δοκιμασμένου
(back tested) συστήματος που να συνάδει με τις γενικά
παραδεκτές αρχές, είναι μάλλον το βασικό εργαλείο του
καθενός.
TRADERS’: Αναφέρατε «γενικά παραδεκτές αρχές»
στον σχεδιασμό ενός συστήματος συναλλαγών.
Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος;
Μαυρουδής:
Αν μπορούμε να το απλοποιήσουμε, θα
κινηθούμε στους τρεις άξονες «πού θα αγοράσω-πού θα
πουλήσω-πόσα θα επενδύσω», και όχι απαραίτητα με
αυτήν την σειρά. Προσπερνώντας χάριν συντομίας τους δύο
πρώτους θα θυμηθούμε αυτό που έλεγαν οι παλιότεροι, «το
πορτοφόλι είναι αυτό που στο τέλος μιλάει», μεταφράζοντάς
το σε πιο political correct όρους ως money management.
Αν υποθέσουμε ότι έχουμε συγκεκριμένα κριτήρια εισόδου-
εξόδου (διασπάσεις-επιβεβαιώσεις, υπεραγορασμένα-
υπερπουλημένα επίπεδα ταλαντωτών, ανακοινώσεις,
τραγικά γεγονότα κτλ), αυτό που τελικά έχει βαρύνουσα
σημασία είναι το πόσα χρήματα θα επενδύσω σε μια κίνηση,
και δη ως ποσοστό επί του κεφαλαίου, μάλλον περισσότερο
από το σημείο εισόδου, που διακρίνεται και από ένα στοιχείο
τυχαιότητας ως προς το αν είναι τελικά το σωστό ή όχι (όχι
τυχαιότητα ως προς την επιλογή αλλα ως προς την έκβαση).
Είναι ίσως το σημαντικότερο σημείο όλης της επενδυτικής
προσέγγισης, με το μέγεθος της δυνητικής ζημιάς στο
προϊόν μας (προαποφασισμένης βάσει των παραπάνω) να
καθορίζει και το μέγεθος της θέσης μας, άρα και το μέγεθος
της χρηματικής απώλειας.